Αναγνώριση

Ο Σπιζαετός είναι ένα μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους αρπακτικό, με μήκος σώματος 55-67cm και άνοιγμα φτερών 143-176 cm. Το θηλυκό είναι αισθητά μεγαλύτερο (σε παρατήρηση του ζεύγους μαζί, ιδίως σε πτήση) με το βάρος του να κυμαίνεται από 2100-3025gr ενώ του αρσενικού 1400-2240gr. Το ενήλικο έχει καφέ άνω μέρος με ένα λευκό μπάλωμα (τριγωνικού σχήματος) στην πλάτη, και λευκό κάτω μέρος με λεπτές, μαύρες κηλίδες που μειώνονται με την ηλικία. Το λευκό εκτείνεται στο μπροστά κάτω μέρος των φτερούγων και χωρίζεται από το γενικά σκούρο πίσω μέρος από μια σχεδόν μαύρη γραμμή. Μια έντονη σκούρα τελική γραμμή σχηματίζεται και από τις απολήξεις των πηδαλιούχων στα ενήλικα πουλιά. Γενικώς τα ενήλικα πουλιά δεν είναι εύκολο να μπερδευτούν με άλλα είδη με καλές συνθήκες παρατήρησης.

Τα νεαρά πρώτου ημερολογιακού έτους είναι σκούρα καφέ στο πάνω μέρος, και ανοιχτά κοκκινωπά – καφέ στο κάτω. Τα πτητικά φτερά είναι γκρι με ελαφριές, ομοιόμορφες ραβδώσεις και οι άκρες γενικά σκουρότερες από τις έσω φτερούγες από κάτω (από πάνω συμβαίνει το αντίθετο με τις ανοιχτόχρωμες ραβδώσεις των έξω ερετικών να ξεχωρίζουν από το σκούρο ομοιόχρωμο άνω μέρος των πουλιών). Τα μεγάλα καλυπτήρια είναι πιο σκούρα από την υπόλοιπη φτερούγα και σχηματίζουν μια ποικίλη σκούρα ταινία στο εσωτερικό της φτερούγας. Το πάνω μέρος είναι ομοιόμορφο σκούρο γκρι-καφέ με ένα λευκό στίγμα στην πλάτη (μικρότερο και πιο σαφώς ορισμένο από των ενηλίκων) σε ορισμένα άτομα. Σε καθισμένα πουλιά, εντύπωση προκαλεί το κοντράστ των πιο ανοιχτόχρωμων, μακριών ποδιών σε σχέση με το πιο βαθύ καφέ-κόκκινο στήθος.

Στα ενδιάμεσα πτερώματα (άνοιξη 2^ου – 3^ου ημ. έτους) εμφανίζονται χαρακτηριστικά και από τις άλλες δύο κλάσεις. Το πάνω μέρος ομοιάζει αρκετά τα ενήλικα αλλά διατηρεί γνωρίσματα των νεαρών όπως τα πιο ανοιχτόχρωμα μεγάλα καλυπτήρια και διατηρημένα φτερά των νεαρών. Η ουρά και η πλάτη σε γενικές γραμμές ομοιάζει των ενηλίκων. Από κάτω είναι πιο εύκολος ο προσδιορισμός καθώς η σκούρα ταινία είναι πολύ έντονη ενώ στα πτητικά φτερά σχηματίζεται στις απολήξεις μια έντονη σκούρα γραμμή που απουσιάζει από τα νεαρά πρώτου έτους και διακόπτεται μόνο από  φτερά που έχουν διατηρηθεί από το πρώτο πτέρωμα. Άτομα σε κούρνια είναι πιο δύσκολο να διαχωριστούν από τα ενήλικα, το στήθος και το κεφάλι είναι σε γενικές γραμμές πιο σκούρα, χωρίς να είναι εντελώς κατάλευκα.